اطلاعات عمومي بيمه

       بيمه، اشخاصي را كه متحمل لطمه، زيان يا حادثه ناخواسته اي شده اند قادر مي سازد كه پيامدهاي اين وقايع ناگوار را جبران كنند. خسارت هايي كه به اين قبيل افراد پرداخت مي گردد از پول هايي تأمين مي شود كه براي خريد بيمه نامه مي پردازند و با پرداخت آن در جبران خسارت همديگر مشاركت مي كنند. به بيان ديگر همه آن هايي كه خود را بيمه مي كنند با مشاركت در سرمايه اي كه متعلق به همه خريداران بيمه است، در جبران خسارت و زيان هاي هريك از افراد بيمه شده،شريك و سهيم مي شوند. بيمه گران خطرهاي احتمالي را به خوبي مي شناسند و احتمال وقوع آن ها رامي دانند. بنابر اين، مي توانند ميزان حق بيمه اي را كه هر شخص بايد بپردازد به نحوي محاسبه كنند كه مبلغ جمع آوري شده، براي جبران خسارت هايي كه پيش خواهد آمد، كافي باشد. بديهي است كه تنها تعدادي از آنان كه خود را بيمه كرده اندنياز به جبران خسارت از محل مبلغ جمع آوري شده خواهند داشت. بر اين اساس، مقدار حق بيمه مربوط به هر نفر متقاضي بيمه با توجه به دو عامل مهم محاسبه مي شود: نخست اين كه، به طور كلي احتمال بروز خسارت در آينده چه قدر است ; و دوم، آن كه احتمال وقوع حادثه براي بيمه گذار متقاضي بيمه بيشتريا كمتر از ميانگين احتمال خطر مزبور باشد. براي روشن شدن موضوع 3 مثال مي آوريم :

1. در بيمه هاي مربوط به اتوموبيل : جواني كه اتوموبيل پرقدرتي دارد ياراننده اي كه قبلا چند مورد تصادف داشته و خودش مقصر بوده است، از راننده ميان سال و با تجربه اي كه اتوموبيل كم قدرتي دارد و قبلا تصادف نكرده است، حق بيمه بيشتري مي پردازد;

2. در بيمه آتش سوزي : صاحب مغازه ساندويچ فروشي، ازصاحب يك دفتر خدماتي حق بيمه بيشتري مي پردازد. يعني، هر چه احتمال خطربيشتر باشد، حق بيمه نيز بيشتر خواهد بود;

3. براي فردي جوان و تندرست كه شغل بي خطري دارد خريدن بيمه زندگي آسان تر و حق بيمه آن هم كمتر خواهد بودتا فرد سال مندي كه شغل پرخطري دارد.

       اصول بيمه را كه شامل همه بيمه ها مي شود به صورت زير بيان مي كنند:

الف- بيمه تنها به اندازه ارزش واقعي اموال تحت پوشش بيمه خسارت را جبران مي كند. براي مثال، بيمه نمي تواند زيان هاي عاطفي را تحت پوشش قرار دهد.

ب - همواره بايد تعداد فراواني خطرهاي همگون وجود داشته باشد تا بااستفاده از تشابه خطرها بتوان خسارت را بين همه بيمه گذاران توزيع كرد.

پ - بايد امكان محاسبه احتمال وقوع خسارت وجود داشته باشد تا بيمه گران بتوانند حق بيمه متناسب با خطر مربوط را تعيين كنند.

ت - خسارت ها نبايد عمدي و قابل اجتناب باشند يا قبل از بيمه كردن، به وجودآمده باشند. به طور بديهي نمي توان براي خانه اي كه آتش گرفته و فردي كه فوت كرده است بيمه نامه گرفت.

ث - زيان مالي برخي از خطرها چنان گسترده است كه فقط دولت توانايي مقابله با آن ها را دارد. اين نوع خطرها (اغلب ناشي از جنگ يا تابش هاي هسته اي و راديواكتيو) به طور معمول بيمه پذير نيستند.